Państwowa Straż Pożarna wraz z Wydziałem Zarzadzania Kryzysowego prowadzi inwentaryzację istniejących schronów i miejsc, które można adaptować na schrony i ukrycia.
Chodzi między innymi o podziemne garaże, murowane piwnice, stare fortyfikacje etc. Ma to na celu opracowanie i wdrożenie specjalnej aplikacji, która będzie umożliwiała mieszkańcom i gościom danej miejscowości jak najszybsze znalezienie schronienia podczas potencjalnego zagrożenia. Prace nad tym przedsięwzięciem potrwają do końca bieżącego roku.
Niestety, w polskim systemie prawnym od 1 lipca 2004 r. nie było zdefiniowanego pojęcia budowli ochronnej (schronu i ukrycia), a zatem żaden podmiot nie był zobowiązany do prowadzenia ich ewidencji, konserwacji czy też planowania użycia.
Niestety żaden z rządów nie zajmował się problematyką budowli ochronnych i powszechnej obrony ludności. Aktualnie ma się to zmienić w związku z planowanym wprowadzeniem w życie ustawy o ochronie ludności oraz stanie klęski żywiołowej.
W samym Świnoujściu funkcjonuje 14 budowli ochronnych. Są to obiekty przedwojenne, wymagające dużych nakładów inwestycyjnych. Zostały one przekazane w użyczenie miejskim instytucjom, które maja obowiązek o nie dbać i w określonym umową czasie przekazać je służbom obrony cywilnej. Dzięki tym krokom ich stan nie jest tak tragiczny, jak w innych miastach. Takim przykładem jest schron przy ulicy Wyspiańskiego, w którym znajduje się obecnie strzelnica prowadzona przez Stowarzyszenie Strzelecko Kolekcjonerskie KAPER. Poza tym, w Świnoujściu, od 5 lat, każda inwestycja miejska, która ubiega się w ramach projektowania o pozwolenie na budowę, musi przedstawić tzw. „uzgodnienia”, co do możliwości wykorzystania jej pod kątem obronnym – w tym przekształcenia części podziemnej w schron lub ukrycie. Takie uzgodnienia wydaje w imieniu Prezydenta Miasta, Wydział Zarządzania Kryzysowego.
