2 grudnia spotkaliśmy się by, jak co roku, wspólnie obchodzić Święto Szczepu. Tym razem postanowiliśmy, że tegoroczne Święto jak i cały rok pracy będzie związane ze 100 leciem odzyskania przez Polskę Niepodległości.
Święto Szczepu to wydarzenie, które pozwala nam wrócić do historii Szczepu i działających w nim drużyn. Pierwsze wzmianki o działalności harcerzy w szkole datuje się na 1946 rok. Pierwszą znaną harcerką była Czesława Kupśówna która prawdopodobnie w realiach obozu koncentracyjnego poznaje harcerstwo i na wiosnę 1946 zastęp harcerek. Zauważalne jest, że w początkach naszego środowiska założyciel dh. Jerzy Kobylański, który zebrał chłopców w drużynę i Maria Śliwczyńska, która zorganizowała drużynę harcerek nawiązali mocno do tradycyjnego modelu harcerstwa.
Drużyna harcerek jak i harcerzy uznawane były za środowiska niechętne nowej komunistycznej władzy. Pomimo likwidacji harcerstwa w 1950 roku przez władze komunistyczne i utworzeniu Organizacji Harcerskiej Związku Młodzieży Polskiej (później Organizacji Harcerskiej Polski Ludowej) w Szkole Podstawowej nr 1 harcerstwo nie traci swojej tradycyjnej formy na ile to możliwe dzięki kierowniczce szkoły, a zarazem instruktorce harcerskiej Wilhelminie Ginter. Po odrodzeniu harcerstwa 1956 roku instruktorom harcerskim udaje się bardzo szybko przywrócić jego tradycyjną formę. Dokumenty szkolne potwierdzają powstanie szczepu z inicjatywy szkoły w 1960r wraz z pierwszym szczepowym pwd. Jerzym Pecoltem. We wrześniu 1964 Hufiec przyjął szczep do ZHP i powołał III Szczep Harcerski „Słowianie”. Kolejnymi Komendantami byli dh. Soswnowska, Szelerki i najdłużej dh. Lipiński.
W latach 80-tych “Słowianie” włączają się w odnowę skomunizowanego ZHP, harcerze zdobywają tradycyjne stopnie, składają przyrzeczenie “na służbę Bogu i Polsce…”, nie zaś na „wierność w sprawie socjalizmu”. W drużynach wędrownicy mieli dostęp do wydawnictw drugiego obiegu, biorą udział w wydarzeniach niezależnego harcerstwa na terenie Polski. Szczep organizuje samodzielne obozy i zimowiska. Nie widzą szans na od politycznienie harcerstwa buduje ZHR.
Po latach chudych, gdzie pomiędzy rokiem 1996 a 2006, pozostaje ze szczepu kilku instruktorów oraz działający zastęp „Czarne Jastrzębie” następuje odrodzenie harcerstwa w Szkole Podstawowej nr 1. Środowisko odszukuje i odświeża kontakty z harcerzami od 1946r. Nasze święto szczepu nie jest tylko dniem wspomnień, podczas którego pielęgnuje się wyłącznie przeszłość. Każdego roku jest to okres podsumowania pracy i planów na przyszłość. Jest czas na podziękowanie wszystkim zaangażowanym w pracę naszego środowiska. Takim osobom wręczane są dyplomy uznania, goście zaś mają okazję do poznania środowiska i powiedzenia kilku słów.
Gościliśmy Dyrektora Szkoły nr 1 Jarosława Lipińskiego czy też przedstawicieli Stowarzyszenia Pomocy Osób Niepełnosprawnych, a także naszych harcerskich przyjaciół 230 Gorzowską Drużynę Harcerzy „Rysie” im. Andrzej Romockiego „Morro” czy Seniorów Harcerskich
Na harcerskim kominku harcerki i harcerze słuchali opowieści z danych lat, zaś na wystawie harcerskich zdjęć podziwiali dawne i współczesne czasy. Z okazji 71-lecia odbyła się projekcja filmu z LXX. Obóz Szczepu „Bieszczadzka Landryna” – Der Pfad zum Abenteuer, Jest film dokumentalny – Praca dyplomowa studentów Berlińskiej Studiengang Screen Based Media an der Beuth-Hochschule für Technik w reżyserii naszej harcerki Weronika Kleinhenz (13 Świnoujska Drużyna Wędrowniczek „Koniczynki” im. Zawiszy Czarnego). Praca prezentuje początki obozu szczepu we wsi Czeremcha na pograniczu Beskidu Niskiego z Bieszczadami niedaleko Słowacji w ujęciu aspektów wychowawczych ZHR w tym roli jaką pełni obozu harcerski.
W ramach programu ZHR Niepodległa odbył się turniej piłki nożnej w biało-czerwonych strojach, konkurs wzorowany na teleturnieju „Kocham Cię Polsko”. W nocy zaś wędrownicy udali się na „fotosafari” bo patriotycznych miejscach w naszym mieście wykonując zdjęcia nocą. Całość wieńczyła niedzielna msza św. w Kościele Garnizonowym