Współcześnie małżeństwo obywatela polskiego z cudzoziemcem nie jest czymś nadzwyczajnym. W związku z tym na wokandach sądowych wielokrotnie odbywają się sprawy rozwodowe, w których jedną ze stron jest obcokrajowiec. Choć sprawa wydaje się być w tym przypadku bardzo skomplikowana, w rzeczywistości jest bardzo podobna do tradycyjnego postępowania rozwodowego.
Postępowanie rozwodowe z obcokrajowcem – w jakim kraju powinno się odbywać?
Jest to pierwsze pytanie, na które obecni jeszcze małżonkowie powinni sobie odpowiedzieć. W przypadku, gdy oboje są obywatelami polski i tutaj mają miejsce zamieszkania, sprawa jest oczywista — sądem właściwym dla sprawy rozwodowej jest sąd polski.
Inaczej sytuacja klaruje się w przypadku rozwodu z cudzoziemcem. Jest to dość częsty powód poszukiwań pomocy przez osoby będące w związku małżeńskim z obcokrajowcem w Internecie. Można to zaobserwować, spoglądając na częstotliwość wpisywania w Google takich fraz, jak choćby „adwokat Łódź — rozwód międzynarodowy”.
W takiej sytuacji konieczne jest również ustalenie, czy małżonek pochodzi z kraju członkowskiego Unii Europejskiej, czy też nie. Jeśli tak to właściwymi miejscami postępowania rozwodowego są sądy państwa członkowskiego, na którego terytorium:
- małżonkowie zamieszkują lub ostatnio zamieszkiwali (kiedy to jeden z nich się wyprowadził), lub
- w przypadku wspólnego wniosku którykolwiek z małżonków zwykle zamieszkuje, lub
- składający wniosek zwykle zamieszkuje, gdy mieszkał tam przez minimum rok bezpośrednio przed złożeniem wniosku lub
- pozwany zwykle zamieszkuje.
Jak wygląda rozwód z obywatelem spoza Unii Europejskiej?
W przypadku, w którym małżonek jest obcokrajowcem spoza UE, to podczas wyboru kraju, w którym powinno toczyć się postępowanie sądowe, trzeba sięgnąć do przepisów kodeksu postępowania cywilnego. Sąd polski będzie właściwym organem wtedy, gdy:
- oboje małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w RP, gdy jedno z nich nadal ma miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w RP, lub
- małżonek będący powodem jest obywatelem polskim i od ponad pół roku przed wszczęciem postępowania posiada miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w RP, lub
- małżonek będący powodem ma minimum od roku bezpośrednio przed wszczęciem postępowania miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w RP.